Terwijl ik vanmiddag verschillende thee boeken aan het lezen was
struikelde ik langs een populair thee gedicht van Lu Tung. Lu Tung was
een gepassioneerde thee drinker, kunstenaar en dichter aan het
einde van de 8ste eeuw (Tang-dynastie 618 – 626) in de Chinese thee
provincie Hunan. Hij werd onder andere bekend door dit thee gedicht, het
gedicht draagt de naam zeven kommen thee.
Thee gedicht
De eerste kom bevochtigd zalvend mijn lippen en keel.
De tweede verbrandt al mijn eenzaamheid.
De derde verdrijft mijn zwaarheid van geest, en scherpt de inspiratie aan uit de boeken die ik las.
De vierde doet me lichtjes transpireren, en verwijdert langs mijn poriën de kommer van een heel leven.
De vijfde zuivert alle elementen van mijn zijn.
De zesde brengt me onder de onsterfelijken.
De zevende is de laatste… Ik kan niet lang meer drinken.
Een briesje waait onder mijn oksel.
Er zijn vele thee gedichten geschreven waarvan de meeste voornamelijk
door Chinese dichters. In de 8ste eeuw (Tang-dynastie 618 – 626) werden
er vele gedichten over thee geschreven, zo genaamde thee gedichten.
Na de tang-dynastie werden er nog vele thee gedichten en liederen
geschreven over thee in China. Thee was in China in de tang dynastie een
spirituele drank die veel gedronken werd door dichters, schrijvers en
kunstenaars, dit verklaard de vele thee gedichten en liederen. Begin
1700 werden er ook verschillende gedichten over thee geschreven in
Engeland en verschillende landen in Europa, waaronder Nederland.