Koffie & thee documentaire

thee-video-fridayDeze week een bijzondere Thee Video Friday want Theeliefhebbers werd recentelijk namelijk gekozen als platform om de nieuwe koffie & thee documentaire op te vertonen, hartstikke blij mee natuurlijk. De documentaire is gemaakt door Mediaplanet in samenwerking met de koffie & thee wereld. Voor meer informatie bij de video’s kun je kijken op de koffie & thee documentaire pagina zelf.

Hieronder staan de beide documentaires van thee en ook koffie, want er zijn vast theeliefhebbers die ook graag genieten van een lekker bakje kwaliteitskoffie op zijn tijd 🙂

De ultieme theebeleving

This player requires Adobe Flash Player 10 or greater. Download here.For more information on the video player provided on this site, visit Streamingbolaget.

De barista thuis

This player requires Adobe Flash Player 10 or greater. Download here.For more information on the video player provided on this site, visit Streamingbolaget.

T-sac theefilter

T-sac papieren theefilters zijn een ware revolutie op het gebied van gebruikersgemak bij het zetten van losse thee. Je kunt de T-sac theefilter vullen met losse thee of kruidenthee naar keuze en hang deze in een theepot. Vervolgens klem je met de deksel van de theepot de T-sac vast. En als de thee klaar is kun je de T-sac gemakkelijk weer verwijderen door aan het uiteinde te trekken.

De T-sac biedt ten opzichte van bijvoorbeeld een thee-ei of een theelepelklem veel meer ruimte voor de thee om te ontvouwen en zo worden de aroma’s en gezonde stoffen beter afgegeven. De meeste fijne zwarte theeen kunnen prima in een thee-ei of theelepelklem maar de grovere soorten groene of witte thee bijvoorbeeld hebben veel meer ruimte nodig om zich te ontvouwen.

Nog meer voordelen van de T-sac

  • Geen losse blaadjes meer in uw theewater
  • Optimale smaak door de neutrale T-sac, bij een thee-ei of in een theepot filter wil er nog wel eens de smaak van een eerdere thee achterblijven.
  • Biologisch afbreekbaar, geen belasting voor het milieu.

Optimaal en met het grootste gebruikersgemak genieten van uw losse thee of kruidenthee.

Theeproeverij, vooroorlogse zwarte ceylon thee

Via het internet hebben wij recentelijk een blik zwarte Ceylon mix thee aangeschaft, opzich natuurlijk niet heel bijzonder. Maar wat wel heel bijzonder is aan deze thee is dat deze thee nog van voor de oorlog is en tussen 1935 en 1940 geïmporteerd is naar Nederland door Otto Roelofs & Zoonen, dat maakt de thee meer dan 70 jaar oud!

Zowel over het merk The Peacock brand als over Otto Roelofs & Zoonen is niet veel meer te vinden via internet en ik kan er dan helaas momenteel ook niet veel over vertellen.

Wel is bekend dat Otto Roelofs & Zoonen ermee opgehouden zijn net voor de tweede wereldoorlog uitbrak. Het waren, aan het blik te zien hofleveranciers, een predicaat wat aangeeft dat zij thee leverden aan het koninklijk of keizerlijk hof.

 

Oude “gerijpte” thee

Mijn eigen bolletje Pu-erh thee.

Wij krijgen regelmatig vragen over hoe lang je thee kunt bewaren. Op het merendeel van alle theeën zit een houdbaarheid datum, die ook erg afhankelijk is van hoe je de thee bewaard.

Als je de thee lucht, licht en vochtdicht bewaard kun je veel langer genieten van de thee. Maar ook dan neemt met de tijd de kwaliteit sterk af, de geur en de smaak worden minder en bij minder optimale opslag omstandigheden is er ook nog eens het risico op schimmels, niet lekker en zeker niet gezond!

Maar er zijn theesoorten die je net als wijn kunt laten rijpen waarmee je een geheel andere en bijzondere smaakervaring krijgt. De meest bekende theesoort die geschikt is om te laten rijpen is Pu-Erh thee. Pu-Erh thee wordt met de jaren lekkerder en neemt ook in prijs toe. In China wordt er zelfs gehandeld in Pu-Erh thee, zoals hier te lezen.

Het productieproces van thee is onwijs interessant en best wel complex. Het is bepalend voor welke theesoort het uiteindelijk gaat worden, de smaak, houdbaarheid en nog veel meer variabelen. Tot aan nu had ik mij er “oppervlakkig” in verdiept maar er is weer een nieuwe thee dimensie voor mij opengegaan 🙂 hier ga ik mij aankomende tijd eens meer in verdiepen en mijn bevindingen online plaatsen.

Momenteel ontbreekt het mij nog aan de diepgaande kennis maar gelukkig zijn wij niet de enige bloggers over thee in Nederland (er is er nog 1! 🙂 ). Voor de verdieping kijk ik graag regelmatig even op blogoverthee.nl van Sander, die ook al een aantal leuke artikelen op de deze Theeblog heeft geplaatst.

Voor wie geïnteresseerd is hier een artikel over het oxidatieproces van het theeblad, hier een over het rijpen van thee en hier nog een leuk artikel over 30 jaar oude witte thee.

De thee proeverij

Maar nu even to the point, het proeven van de meer dan 70 jaar oude thee 🙂

Het blik

Het was een spannend moment, het openen van het blik. Het is toch een blik wat ongeveer 70 jaar geleden is ingepakt, ver voor mijn geboorte en nooit meer geopend. Waar is het blik allemaal geweest? Wat heeft het blik meegemaakt & overleefd? Een hele geschiedenis…

Wat ons direct opviel was hoe goed de staat van het blik en het papier eromheen nog waren, brand new! De geur van het papier was heerlijk en oud, een bekende & kenmerkende geur die ik niet echt onder woorden kan brengen maar die iedereen wel zal herkennen.

De thee

Het was een hele klus om het tinnen blik open te krijgen, duidelijk dat deze nooit geopend is. In het blik zit 70 jaar oude zwarte thee, een theesoort  waarvan de productie methode bedacht is toen de thee nog onder moeilijke omstandigheden met de thee klippers naar Europa vervoerd moest worden. Leuk detail, toen dit theeblik naar Nederland geïmporteerd werd waren de laatste klippers waarschijnlijk net met pensioen.

De thee zag er nog precies zo uit als hij waarschijnlijk 70 jaar geleden het blik in ging, mooie grove zwarte thee, al was de zwarte kleur waarschijnlijk iets lichter. De geur was ook nog volop aanwezig, ik kan hem nog steeds niet thuis brengen maar hij ruikt zeker bijzonder en sterk. Er was geen schimmel aanwezig dus het proeven kon doorgaan.

Het proeven

Eerst de Samovar gevuld met spa blauw water en opgewarmd. Vervolgens de “thee tafel” gedekt met de kommetjes, een thermometer en de zandloper kon het grote proeven beginnen. Net als bij het uitpakken van het blik was ook dit een bijzonder en spannend moment, het is toch 70 jaar oud en we hadden geen idee of het eigenlijk wel verantwoord was om het te drinken, dat idee creëert toch een zekere spanning.

Bij het opschenken leek het net of de thee magisch in koffie veranderd was, zo mooi diep bruin/rood was het aftreksel. De geur van het aftreksel was uniek, ik zou hem niet kunnen vergelijken met welke andere thee dan ook. Dapper nam de Ranan de eerste slokjes van het unieke aftreksel van de 70 jaar oude thee, als snel volgde ik want samen uit samen thuis.

Nu ben je natuurlijk heel benieuwd naar de smaak.. daar kom ik zo 🙂 Want er traden al snel wat bijwerkingen op zoals een maag die een beetje van slag raakte, een gevoel dat je iets naar binnen giet waar het lichaam het niet helemaal mee eens is. Even schrikken maar ik ging er vanuit dat dit voor een groot deel psychisch was en dit klopte ook want we hebben er afgezien van het uur daarna ook geen last meer van gehad.

Conclusie

Zelfs na 70 jaar is zwarte thee mits goed bewaard nog te drinken en er zullen zelfs mensen zijn die de smaak heel erg zullen waarderen, ik was daar persoonlijk niet een van. Ranan daar en tegen kon de smaak al meer waarderen en heeft er ook de dagen erna nog van genoten, zelfs samen met onze moeder.

Ik heb ook moeite om de smaak onder woorden te brengen, maar woorden als vol, straf, onbekend, uniek zijn hier wel te gebruiken. Wat het zo bijzonder maakt is dat deze smaak niet direct verkrijgbaar is in de winkel en daarmee helemaal uniek.

Ik zal in ieder geval niet snel meer bang zijn dat mijn thee “over datum” is 😀 verder heeft deze ervaring mijn interesse opgewekt voor het productieproces van thee, een stap verder in de verdieping. Kortom een bijzondere en waardevolle ervaring.

Filtrino van Bosch voor theeliefhebbers

Warmwaterdispenser én waterfiltersysteem in een, dat is de Filtrino van Bosch. Hou je van een dagelijks kopje thee? Bereid je elke dag een mok oplossoep tegen dat hongergevoel dat altijd vlak voor lunchtijd toeslaat? Dan moet de Filtrino van Bosch absoluut bovenaan jouw wensenlijstje staan. Met dit toestel kan je immers water op vijf verschillende temperaturen aftappen, waaronder ook op kamertemperatuur, dat bovendien nog eens perfect gefilterd is dankzij de geïntegreerde Brita Maxtrafilter.

De exacte temperatuur instellen

Theeliefhebbers weten dat de exacte temperatuur van een kopje thee wel degelijk belangrijk is. De perfecte groene thee, die serveer je met water van 80°C, terwijl witte thee dan weer optimaal tot zijn recht komt op 70°C en zwarte thee en kruidenthee meer baat hebben bij kokend water. Thee zetten volgens de regels van de kunst is bijgevolg niet zo gemakkelijk. Want de waterkoker, die levert kokend water af. De Filtrino, daarentegen, kan perfect de optimale temperatuur voor elke theesoort klaarmaken. Met slechts één druk op de knop.

De Filtrino genereert immers water op vijf verschillende temperaturen: kamertemperatuur, 70 °C, 80 °C, 90 °C en kokend water. Niet enkel de diverse theesoorten halen hier hun voordeel uit. Zo bekom je met oploskoffie de beste resultaten op 90°C en zijn de oplossoepjes op hun best op 100°C. Het zit hem namelijk wel eens in de details.

Waterfilteren

Daarnaast doet de Filtrino ook dienst als waterfiltersysteem. De waterfilterkan kan de kast in, de Filtrino filtert dankzij zijn geïntegreerde Brita Maxtrafilter jouw kraantjeswater en ondoet het van onzuiverheden, zodat jij naar hartelust kunt bijtanken. Het water smaakt lekker en de verminderde kalkafzetting in het toestel zorgt voor een langere levensduur.

Het toestel klaart de job overigens bijzonder snel. In amper 40 seconden krijg je je kokend kopje water voorgeschoteld. Ter vergelijking, een waterkoker met een vermogen van 2000 W doet er dubbel zo lang over. Het toestel is ook energiezuinig. Dankzij een geïntegreerd doorstroomverwarmingssysteem verbruikt het slechts half zoveel energie als de bovengenoemde waterkoker, het warmt enkel de benodigde hoeveelheid water op. Er zijn namelijk voorgeprogrammeerde volumes, die je kan selecteren: 12 cl, 15 cl, 20 cl, 25 cl en 30 cl.

Via Elektrozine

 

Atay Benaanaa, Marokkaanse muntthee

Hou jij van zoet en van (groene) thee? Dan is de Marokkaanse muntthee zeker wat voor jou. Hieronder vindt je algemene informatie over de Marokkaanse groene muntthee maar ook een recept en uitleg over hoe jij thuis een heerlijk kopje Marokkaanse muntthee kunt zetten.

Muntthee, de Nationale drank

Groene muntthee is de nationale drank van Marokko. Deze muntthee wordt ook wel Atay Benaanaa of Toearegthee genoemd. In Marokko drinken ze de hele dag door groene muntthee en net als bij de zwarte turkse thee (çay) wordt de groene muntthee (Atay Benaanaa) in Marokko heel zoet gedronken. In Marokko noemen ze thee Atai, wat het oude woord voor thee is. Ook Chai, het Arabische woord voor thee wordt gebruikt maar dit wordt over het algemeen bekakt gevonden. In Marokko wordt het drinken van thee of Atai, net als in bijvoorbeeld China als een kunstvorm beschouwd. De thee ceremonie is redelijk sober maar het zetten van de Marokkaanse muntthee in Maroko is een heel ritueel.

Not done, roeren in de theepot of in je theekopje met een lepel!

Marokkaanse groene muntthee

Voor de Marokaanse groene muntthee (Atay Benaanaa) wordt gebruik gemaakt van losse groene thee bladeren uit China met de naam Gunpowder. Hier wordt dan veel suiker en verse munt aan toegevoegd. Deze verse munt heet ook wel Nana of aarmunt en is o.a. te verkrijgen bij Turkse en Marokkaanse winkels of gewoon op de markt of op het internet. De bereiding van de Marokkaanse muntthee is afhankelijk per regio, zo is de thee in Noord Marokko vaak zoeter dan in Zuid Marokko. Maar algemeen geldt wel dat de muntthee erg zoet gedronken wordt.

Voor de bereiding en het inschenken wordt gebruik gemaakt van een Berrad (Soms Barrad), dit is de Marokkaans Arabische theepot. Verder worden er kleine thee glaasjes gebruikt om uit te drinken. De hoogte waarop de theepot wordt gehouden tijdens het inschenken wordt gezien als een indicatie van de mate waarin u in de gunst valt van de gastheer (of gastvrouw) in Noord-Afrika.

Tip, wil je niet te veel suiker gebruiken maar de Marokkaanse muntthee wel zoet drinken zoals die bedoelt is? Vervang dan de suiker door veel honing.

Traditioneel wordt de thee 3 keer op geschonken waardoor elk kopje zijn eigen unieke smaak krijgt. Een bekend gezegde over het opschenken van de Marokkaanse thee luid als volgt.

Het eerste glas is net zo bitter als het leven
Het tweede glas is net zo sterk als liefde
Het derde glas is net zo zacht als de dood

De muntthee tradities

In Marokko is het een traditie om gesloten elke overeenkomst te vieren met een kopje groene muntthee. Je hoeft niet raar op te kijken als je net een aankoop hebt gedaan in een van de vele leuke bazaars en ze komen aanzetten met een dienblad met kopjes muntthee. Een andere gastvrij Marokkaans gebruik is om elke gast minstens een kopje groene muntthee voor te zetten met de daarbij behorende zoete koekjes.

Traditioneel is het zetten en schenken van de thee een mannen aangelegenheid en zal dus ook uitgevoerd worden door het hoofd van de familie. Het weigeren van een kopje groene muntthee wordt gezien als een belediging en is dus af te raden, gelukkig zijn de kopjes erg klein.

Muntthee in de Nederlandse horeca

In Nederland in de horeca staat er ook vaak muntthee op de kaart maar dit is in de meeste gevallen niet dezelfde als de Marokkaanse muntthee. In Nederland is het een kruidenthee of tisane, waar geen thee wordt gebruikt maar alleen munt kruid terwijl er in Marokko groene thee, liefst Gunpowder aan toegevoegd wordt. Let op, in de kruiden variant zit geen cafeïne (theïne) terwijl dit wel in de Marokkaanse muntthee zit. De kruiden variant van muntthee kan je ook hier bestellen.

Geschiedenis muntthee

Groene thee is voor het eerst geïntroduceerd in Marokko in de 18e eeuw. In het begin was de groene thee nog niet erg bekend maar halverwege de 19e eeuw toen de handel met Europa echt op gang kwam begon de groene thee zich snel te verspreiden.

Import van groene thee

Voor het nationale drankje importeert Marokko grote hoeveelheden groene thee uit China, de grootste leverancier van groene thee aan Marokko. Met een totaal import bedrag van 56 miljoen Amerikaanse dollar aan groene thee in de eerste helft van 2006 was Marokko de grootste afnemer van groene thee en dat zal momenteel hoogst waarschijnlijk nog steeds zo zijn.

Recept & bereiding Marokkaanse muntthee

Er is nogal wat variatie in de manier waarop de Marokkaanse muntthee bereid wordt, ook erg afhankelijk van het gebied. Hieronder staat een redelijk simpele manier maar er zit ook een filmpje bij met een uitgebreide uitleg. Veel plezier!

Benodigdheden

  • 1 hitte bestendige theepot (berrad, de Marokkaanse theepot)
  • Mooie kleine theeglazen
  • 1 Liter kokend water
  • Suiker
  • Verse munt / Nana
  • Groene thee (Gunpowder)

Bereiding

  1. Kook het water in de theepot op het vuur
  2. Voeg, zodra het water kookt de groene thee bladeren toe
  3. Draai het vuur zacht en laat de thee ongeveer twee minuten goed doorkoken totdat de thee blaadjes opengaan.
  4. Voeg dan de suiker toe en de munttakjes.
  5. Haal de thee van het vuur.

Het inschenken

Als je de thee wilt roeren kun je dit het beste doen door twee keer een glaasje thee in te schenken en terug te gieten in de theepot. Nu kun je beginnen met het inschenken van de glaasjes. Probeer hierbij een halve meter hoogte aan te houden. Op die manier komt er namelijk een klein laagje schuim op de thee. Let erop bij het vullen van de glazen dat je ze ongeveer tot de helft vult.

Frambozenblad Thee

Frambozenblad thee heeft een lange traditie voor gebruik tijdens de zwangerschap om de baarmoederspieren te versterken, zodat de weeën beter verlopen en de bloedingen tijdens de bevalling beperkt blijven. De Frambozenblad thee moet dan regelmatig tijdens de zwangerschap gedronken worden en ook tijdens de weeën.

Het blad van de Frambozenblad thee stimuleert de productie van melk en in het begin van de zwangerschap kan het zwangerschapsmisselijkheid onderdrukken.

Gebruik

Bij zwangerschap kan met de thee het best aan het begin van de zwangerschap drinken en dan bij 6 weken voor de bevalling weer beginnen. Vrouwen die erg getraind en gespierd zijn, wordt afgeraden deze thee te gebruiken. Frambozenblad thee kan dan te heftig zijn, waardoor de baarmoeder “taai” wordt.

Bereiden

2 eetlepels kruiden op een halve liter kokend water. 10 min. laten trekken als thee. 3 x Daags een kopje warm of koud drinken. Mag gezoet worden.

Advies

Raadpleeg voordat je frambozenblad thee gaat gebruiken eerst een dokter of dit voor jou geschikt kan zijn.

Koop hem nu op Vrouwtjetheelepel.nl

‘De smaak van thee is zo prachtig’

BERGEN OP ZOOM – “Dit is sensationeel”, zegt Kiona Malinka (25) genietend terwijl ze een kan stomende Oolong thee klaarmaakt. “Ik kan hier wel de hele dag boven hangen.”

Malinka, barista en eigenaresse van ijssalon Crusio in Bergen op Zoom, won maandag het Dutch Tea Championship 2011. Ze verraste de jury met onder meer haar specialiteit: thee met ijs. “De temperatuur is anders, maar de dynamiek in de smaak is hetzelfde. Dat geeft een heel apart gevoel.”

Bij het bereiden ervan gebruikt Malinka verschillende hulpmiddelen, waaronder een thermometer. “De jury zei dat het wel leek alsof ik in een laboratorium stond. Dat is ook zo. Ik heb de passie, maar ik laat niks aan het toeval over. De temperatuur, de hoeveelheden, alles moet kloppen.”

De passie van Malinka vindt zijn oorsprong in een stage op Cyprus, acht jaar geleden. “Ik heb een tijdje de Hotelschool gedaan. Tijdens mijn stage ontdekte ik mijn fascinatie voor koffie en thee. Het werd meer dan een drankje.”

Malinka begon een opleiding in Londen en werd barista. Door een combinatie van kennis en ervaring blijft ze steeds weer nieuwe smaken ontdekken. “Het houdt nooit op. Een barista probeert eigenlijk constant de ultieme, allerlekkerste smaak te vinden. Dat is de essentie van mijn beroep. Toch hoop ik dat ik hem nooit vind. Dan kan ik blijven zoeken en ontdekken.”

Het enthousiasme van de barista is aanstekelijk. Bonnie van Poortvliet (18) uit Oud-Vossemeer werkt sinds twee maanden fulltime in het ijssalon. Ze deed mee aan het Dutch Aeropress Championship 2011 en werd derde. “Eerst dronk ik geen koffie, maar door Kiona ben ik erg nieuwsgierig geworden naar verschillende smaken”, aldus Van Poortvliet.

Dat is precies het belangrijkste doel van Malinka: mensen meeslepen in haar liefde voor koffie en thee. De barista is van oorsprong koffieliefhebster, maar haar interesse is uitgebreid naar thee. “De smaak van thee is zo fragiel en zo prachtig. Thee wordt handgeplukt in landen als Taiwan, dat vind ik geweldig. Ik kan geen genoegen meer nemen met een theezakje, en ik wil proberen anderen daar ook bewuster van te maken.”

Dit artikel is geschreven door Veerle Kleijntjens , bron: BNDestem.nl

Thee workshop volgen bij Jing Wu Culture

Sifu Q.R. Zhao brengt je in 4 workshops , elk bestaande uit 4 afzonderlijke lessen, op de hoogte van de geheimen van de Chinese thee. Een theeceremonie brengt je dichter bij je zelf en bij de mensen met wie je samen thee drinkt. Geschikt om individueel te volgen, maar ook bijzonder geschikt om samen met een groepje vrienden te volgen.

De Chinese theeceremonie is meer dan 4000 jaar oud. De kunst van het theezetten is een oude Chinese gewoonte van filosofische aard. Thee werd aanvankelijk alleen in China gedronken vanwege de medicinale eigenschappen. Zo kon Shen Nung de vader van de Chinese medicijnen, met behulp van theebladeren verschillende soorten gif uit zijn lichaam doen verwijderen. Later ontwikkelde zich een ceremonie rond het zetten en drinken van thee met als doel een rustpunt te creëren in het dagelijkse bestaan.

Sifu Q.R. Zhao brengt je in 4 workshops , elk bestaande uit 4 afzonderlijke lessen, op de hoogte van de geheimen van de Chinese thee. Hij verteld over de speciale klei waar het theeservies van gemaakt wordt, waarom de kwaliteit van water zo belangrijk is en natuurlijk over de verschillende soorten thee en de wijze van theezetten.

Hij leert je hoe je van thee kunt genieten door goed je zintuigen te gebruiken. Je je ogen gebruikt om de kleur te beoordelen, je neus om het aroma op te snuiven , je met je tong de smaak proeft ……..Terwijl je met je oren luistert naar het openen van de theebladeren en het inschenken van de thee.

Een theeceremonie werkt stressontladend, brengt een weldadige ontspanning en geeft je een vredig gevoel. Een theeceremonie brengt je dichter bij je zelf en bij de mensen met wie je samen thee drinkt. Geschikt om individueel te volgen, maar ook bijzonder geschikt om samen met een groepje vrienden te volgen.

U kunt zich voor de cursus aanmelden bij Jing Wu Culture. Jing Wu Culture is gevestigd in de oude vlinderschool aan de Duitslandlaan te Heemskerk. U krijgt bij elke workshop 4 soorten thee cadeau.

Informatie thee workshops

Omtrent lessen, en tarieven, kunt u verkrijgen via de website www Jingwu.nl

Bron: Nieuwsblad De Kennemer

De komische geschiedenis van het theezakje

Iedereen heeft wel eens een theezakje gebruikt of gezien en vele mensen gebruiken het theezakje dagelijks, jaar in jaar uit. Je staat er verder natuurlijk nooit bij stil waarom & hoe het theezakje ooit bedacht is. En dit is zonde want het theezakje is op een behoorlijk komische manier het leven van de mensen binnengekomen.

Het ontstaan van het theezakje

Voor het theezakje begon het allemaal rond 1904 in de thee en koffie winkel van Thomas Sullivan in New York. Thomas maakte gebruik van tinnen blikken om de thee uit te verkopen of te verzenden maar helaas steeg de prijs enorm in 1904. Schijnbaar was Thomas een creatieve ondernemer want hij besloot om zijn thee voortaan kleine zijden zakjes naar zijn klanten te sturen in plaats van tinnen blikken. Het idee was dat ze de thee dan uit de zijden zakjes zouden halen maar zo bleek het toch niet helemaal te lopen. Tot grote verbazing van Thomas Sullivan hadden de klanten niet door dat ze de thee uit het zakje moesten halen. In plaats hiervan deden de klanten de thee met zakje en al in het warme water. Het zakje sloeg aan bij de klanten en Thomas Sullivan bleef zijn thee op deze wijze aanbieden.

Wil je meer lezen over het theezakje? Op thee & gezondheid kun je nu een uitgebreid artikel over het theezakje lezen.

A nice cup of tea

Door George Orwell, Evening Standard, 12 January 1946.

If you look up ‘tea’ in the first cookery book that comes to hand you will probably find that it is unmentioned; or at most you will find a few lines of sketchy instructions which give no ruling on several of the most important points.

This is curious, not only because tea is one of the main stays of civilization in this country, as well as in Eire, Australia and New Zealand, but because the best manner of making it is the subject of violent disputes.

When I look through my own recipe for the perfect cup of tea, I find no fewer than 11 outstanding points. On perhaps two of them there would be pretty general agreement, but at least four others are acutely controversial. Here are my own 11 rules, every one of which I regard as golden:

  • First of all, one should use Indian or Ceylonese tea. China tea has virtues which are not to be despised nowadays—it is economical, and one can drink it without milk—but there is not much stimulation in it. One does not feel wiser, braver or more optimistic after drinking it. Anyone who has used that comforting phrase ‘a nice cup of tea’ invariably means Indian tea.
  • Secondly, tea should be made in small quantities—that is, in a teapot. Tea out of an urn is always tasteless, while army tea, made in a cauldron, tastes of grease and whitewash. The teapot should be made of china or earthenware. Silver or Britanniaware teapots produce inferior tea and enamel pots are worse; though curiously enough a pewter teapot (a rarity nowadays) is not so bad.
  • Thirdly, the pot should be warmed beforehand. This is better done by placing it on the hob than by the usual method of swilling it out with hot water.
  • Fourthly, the tea should be strong. For a pot holding a quart, if you are going to fill it nearly to the brim, six heaped teaspoons would be about right. In a time of rationing, this is not an idea that can be realized on every day of the week, but I maintain that one strong cup of tea is better than twenty weak ones. All true tea lovers not only like their tea strong, but like it a little stronger with each year that passes—a fact which is recognized in the extra ration issued to old-age pensioners.
  • Fifthly, the tea should be put straight into the pot. No strainers, muslin bags or other devices to imprison the tea. In some countries teapots are fitted with little dangling baskets under the spout to catch the stray leaves, which are supposed to be harmful. Actually one can swallow tea-leaves in considerable quantities without ill effect, and if the tea is not loose in the pot it never infuses properly.
  • Sixthly, one should take the teapot to the kettle and not the other way about. The water should be actually boiling at the moment of impact, which means that one should keep it on the flame while one pours. Some people add that one should only use water that has been freshly brought to the boil, but I have never noticed that it makes any difference.
  • Seventhly, after making the tea, one should stir it, or better, give the pot a good shake, afterwards allowing the leaves to settle.
  • Eighthly, one should drink out of a good breakfast cup—that is, the cylindrical type of cup, not the flat, shallow type. The breakfast cup holds more, and with the other kind one’s tea is always half cold—before one has well started on it.
  • Ninthly, one should pour the cream off the milk before using it for tea. Milk that is too creamy always gives tea a sickly taste.
  • Tenthly, one should pour tea into the cup first. This is one of the most controversial points of all; indeed in every family in Britain there are probably two schools of thought on the subject. The milk-first school can bring forward some fairly strong arguments, but I maintain that my own argument is unanswerable. This is that, by putting the tea in first and stirring as one pours, one can exactly regulate the amount of milk whereas one is liable to put in too much milk if one does it the other way round.
  • Lastly, tea—unless one is drinking it in the Russian style—should be drunk without sugar. I know very well that I am in a minority here. But still, how can you call yourself a true tea-lover if you destroy the flavour of your tea by putting sugar in it? It would be equally reasonable to put in pepper or salt. Tea is meant to be bitter, just as beer is meant to be bitter. If you sweeten it, you are no longer tasting the tea, you are merely tasting the sugar; you could make a very similar drink by dissolving sugar in plain hot water.

Some people would answer that they don’t like tea in itself, that they only drink it in order to be warmed and stimulated, and they need sugar to take the taste away. To those misguided people I would say: Try drinking tea without sugar for, say, a fortnight and it is very unlikely that you will ever want to ruin your tea by sweetening it again.

These are not the only controversial points to arise in connection with tea drinking, but they are sufficient to show how subtilized the whole business has become.

There is also the mysterious social etiquette surrounding the teapot (why is it considered vulgar to drink out of your saucer, for instance?) and much might be written about the subsidiary uses of tealeaves, such as telling fortunes, predicting the arrival of visitors, feeding rabbits, healing burns and sweeping the carpet.

It is worth paying attention to such details as warming the pot and using water that is really boiling, so as to make quite sure of wringing out of one’s ration the 20 good, strong cups that two ounces, properly handled, ought to represent.

Uit The Collected Essays, Journalism and Letters of George Orwell, Volume 3, 1943-45, Penguin ISBN, 0-14-00-3153-7)

Over George Orwell

George Orwell was een Engelse schrijver, journalist en criticus. Zijn echte naam was Eric Arthur Blair. Hij is een van de meest bewonderde Engelse schrijvers van de 20e eeuw. Meer over George Orwell kun je lezen op wikipedia