Via het internet hebben wij recentelijk een blik zwarte Ceylon mix thee aangeschaft, opzich natuurlijk niet heel bijzonder. Maar wat wel heel bijzonder is aan deze thee is dat deze thee nog van voor de oorlog is en tussen 1935 en 1940 geïmporteerd is naar Nederland door Otto Roelofs & Zoonen, dat maakt de thee meer dan 70 jaar oud!
Zowel over het merk The Peacock brand als over Otto Roelofs & Zoonen is niet veel meer te vinden via internet en ik kan er dan helaas momenteel ook niet veel over vertellen.
Wel is bekend dat Otto Roelofs & Zoonen ermee opgehouden zijn net voor de tweede wereldoorlog uitbrak. Het waren, aan het blik te zien hofleveranciers, een predicaat wat aangeeft dat zij thee leverden aan het koninklijk of keizerlijk hof.
Oude “gerijpte” thee
Wij krijgen regelmatig vragen over hoe lang je thee kunt bewaren. Op het merendeel van alle theeën zit een houdbaarheid datum, die ook erg afhankelijk is van hoe je de thee bewaard.
Als je de thee lucht, licht en vochtdicht bewaard kun je veel langer genieten van de thee. Maar ook dan neemt met de tijd de kwaliteit sterk af, de geur en de smaak worden minder en bij minder optimale opslag omstandigheden is er ook nog eens het risico op schimmels, niet lekker en zeker niet gezond!
Maar er zijn theesoorten die je net als wijn kunt laten rijpen waarmee je een geheel andere en bijzondere smaakervaring krijgt. De meest bekende theesoort die geschikt is om te laten rijpen is Pu-Erh thee. Pu-Erh thee wordt met de jaren lekkerder en neemt ook in prijs toe. In China wordt er zelfs gehandeld in Pu-Erh thee, zoals hier te lezen.
Het productieproces van thee is onwijs interessant en best wel complex. Het is bepalend voor welke theesoort het uiteindelijk gaat worden, de smaak, houdbaarheid en nog veel meer variabelen. Tot aan nu had ik mij er “oppervlakkig” in verdiept maar er is weer een nieuwe thee dimensie voor mij opengegaan 🙂 hier ga ik mij aankomende tijd eens meer in verdiepen en mijn bevindingen online plaatsen.
Momenteel ontbreekt het mij nog aan de diepgaande kennis maar gelukkig zijn wij niet de enige bloggers over thee in Nederland (er is er nog 1! 🙂 ). Voor de verdieping kijk ik graag regelmatig even op blogoverthee.nl van Sander, die ook al een aantal leuke artikelen op de deze Theeblog heeft geplaatst.
Voor wie geïnteresseerd is hier een artikel over het oxidatieproces van het theeblad, hier een over het rijpen van thee en hier nog een leuk artikel over 30 jaar oude witte thee.
De thee proeverij
Maar nu even to the point, het proeven van de meer dan 70 jaar oude thee 🙂
Het blik
Het was een spannend moment, het openen van het blik. Het is toch een blik wat ongeveer 70 jaar geleden is ingepakt, ver voor mijn geboorte en nooit meer geopend. Waar is het blik allemaal geweest? Wat heeft het blik meegemaakt & overleefd? Een hele geschiedenis…
Wat ons direct opviel was hoe goed de staat van het blik en het papier eromheen nog waren, brand new! De geur van het papier was heerlijk en oud, een bekende & kenmerkende geur die ik niet echt onder woorden kan brengen maar die iedereen wel zal herkennen.
De thee
Het was een hele klus om het tinnen blik open te krijgen, duidelijk dat deze nooit geopend is. In het blik zit 70 jaar oude zwarte thee, een theesoort waarvan de productie methode bedacht is toen de thee nog onder moeilijke omstandigheden met de thee klippers naar Europa vervoerd moest worden. Leuk detail, toen dit theeblik naar Nederland geïmporteerd werd waren de laatste klippers waarschijnlijk net met pensioen.
De thee zag er nog precies zo uit als hij waarschijnlijk 70 jaar geleden het blik in ging, mooie grove zwarte thee, al was de zwarte kleur waarschijnlijk iets lichter. De geur was ook nog volop aanwezig, ik kan hem nog steeds niet thuis brengen maar hij ruikt zeker bijzonder en sterk. Er was geen schimmel aanwezig dus het proeven kon doorgaan.
Het proeven
Eerst de Samovar gevuld met spa blauw water en opgewarmd. Vervolgens de “thee tafel” gedekt met de kommetjes, een thermometer en de zandloper kon het grote proeven beginnen. Net als bij het uitpakken van het blik was ook dit een bijzonder en spannend moment, het is toch 70 jaar oud en we hadden geen idee of het eigenlijk wel verantwoord was om het te drinken, dat idee creëert toch een zekere spanning.
Bij het opschenken leek het net of de thee magisch in koffie veranderd was, zo mooi diep bruin/rood was het aftreksel. De geur van het aftreksel was uniek, ik zou hem niet kunnen vergelijken met welke andere thee dan ook. Dapper nam de Ranan de eerste slokjes van het unieke aftreksel van de 70 jaar oude thee, als snel volgde ik want samen uit samen thuis.
Nu ben je natuurlijk heel benieuwd naar de smaak.. daar kom ik zo 🙂 Want er traden al snel wat bijwerkingen op zoals een maag die een beetje van slag raakte, een gevoel dat je iets naar binnen giet waar het lichaam het niet helemaal mee eens is. Even schrikken maar ik ging er vanuit dat dit voor een groot deel psychisch was en dit klopte ook want we hebben er afgezien van het uur daarna ook geen last meer van gehad.
Conclusie
Zelfs na 70 jaar is zwarte thee mits goed bewaard nog te drinken en er zullen zelfs mensen zijn die de smaak heel erg zullen waarderen, ik was daar persoonlijk niet een van. Ranan daar en tegen kon de smaak al meer waarderen en heeft er ook de dagen erna nog van genoten, zelfs samen met onze moeder.
Ik heb ook moeite om de smaak onder woorden te brengen, maar woorden als vol, straf, onbekend, uniek zijn hier wel te gebruiken. Wat het zo bijzonder maakt is dat deze smaak niet direct verkrijgbaar is in de winkel en daarmee helemaal uniek.
Ik zal in ieder geval niet snel meer bang zijn dat mijn thee “over datum” is 😀 verder heeft deze ervaring mijn interesse opgewekt voor het productieproces van thee, een stap verder in de verdieping. Kortom een bijzondere en waardevolle ervaring.
We hebben er weer een nieuw thee encyclopedie artikel bij dankzij Ranan. Namelijk die over de id=”3494″ type=”post”]Samovar, een Russische vinding voor het drinken van thee. Zoals je misschien inmiddels wel duidelijk is geworden als je de encyclopedie al uit hebt & Theeliefhebbers regelmatig volgt, thee wordt over de hele wereld gedronken en is het sociale bindmiddel in vele culturen, zo ook in Rusland!